Με τη στρατηγική συκοφάντησης των πανεπιστημίων ως δήθεν κέντρων ανομίας, οι κυβερνήσεις με όργανο τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης επιχειρούν να καταστείλουν ένα αγωνιζόμενο τμήμα της κοινωνίας, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες.
Το τελευταίο όπλο της Ν.Δ. είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη που θεσπίζει πανεπιστημιακή αστυνομία, η οποία μάλιστα προβλεπόταν να εγκατασταθεί στις σχολές από 15 Απρίλη. Όμως οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των φοιτητριών σε όλη την επικράτεια ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναβάλει την εφαρμογή του νόμου για τα τέλη Σεπτέμβρη.
Ο νόμος περιλαμβάνει χουντικής έμπνευσης μέτρα όπως:
- Ελεγχόμενη είσοδο στα ΑΕΙ
- Ιδρυση Μονάδας και Επιτροπής ασφάλειας και προστασίας στα ΑΕΙ
- Θεσμοθέτηση Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων που θα υπάγεται στην Ελληνική Αστυνομία
- Πρόβλεψη ολοκληρωμένου πλαισίου πειθαρχικού δικαίου φοιτητών στα ΑΕΙ
Όσο κι αν επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα των πανεπιστημίων, εμείς ξέρουμε καλά πού βρίσκεται η βία και η ανομία.
Ανομία ασκείται στις τράπεζες, στον ΣΕΒ, στα υπουργεία, στα δημαρχεία, σε κάθε χώρο εργασίας που ο εργοδότης εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους.
Βία είναι οι απολύσεις, η εξαθλίωση, οι βιασμοί, τα βασανιστήρια στα κρατητήρια της ατυνομίας.
Σε όλα αυτά και σε κάθε άλλη μορφή βίας που στρέφεται ενάντια στην κοινωνία η αστυνομία απουσιάζει — εκτός αν πρωταγωνιστεί.
Ειδικά από το ξέσπασμα της πανδημίας, βλέπουμε τις βίαιες και κατασταλτικές πρακτικές της αστυνομίας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, έχοντας αποτύχει στην διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Χρησιμοποιούν ως πρόφαση την “ασφάλεια” των πολιτών, όμως προωθούν τον φόβο, την “πειθαρχία” και έχουν ως κύριο στόχο τους την “τάξη” δηλαδή τη σιωπή της κοινωνίας.
Ζώντας στις γειτονιές μας βιώνουμε τον φόβο και όχι την υποτιθέμενη ασφάλεια που θα έπρεπε να νιώθουμε. Καθημερινά, βλέπουμε επιθέσεις από αστυνομικούς προς φοιτητ(ρι)ες, μετανάστ(ρι)ες, εργαζόμενου(ε)ς, διαδηλώτ(ρι)ες, αλλά και τόσους άλλους. Οι πολιτικές αυτές εμποδίζουν και απειλούν το καθολικό μας δικαίωμα στη μόρφωση, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, στην ελεύθερη έκφραση και βούληση.
Το Πανεπιστήμιο, όπως και όλοι οι δημόσιοι χώροι μας, είναι ζωτικοί χώροι γνώσης, πολιτισμού και κουλτούρας. Είναι όμως και χώροι διαλόγου, αμφισβήτησης και αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτή ακριβώς είναι η ουσία του Πανεπιστημίου και είναι υποχρέωσή μας να τη διαφυλάξουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ:
● Στην ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας άρα και στην κατάργηση του αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ
● Στην κατάργηση του ασύλου και στην ποινικοποίηση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών
● Στην ποινικοποίηση των αγώνων, την πειθάρχηση, τον έλεγχο και την επιτήρηση
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
